Ventilatie installeren en inregelen

Marco van Alen, accountmanager en voormalig trainer bij Zehnder, komt het regelmatig tegen: ventilatiesystemen die niet naar behoren functioneren omdat er fouten werden gemaakt bij de installatie of het inregelen.

En dat is natuurlijk zonde, want met een korte training en wat oefening hebt u het correct installeren en inregelen van een wtw-systeem zo onder de knie. In dit artikel doet Marco alvast een voorzetje: u leest hier welke installatie- en inregelfouten hij het meest tegenkomt én hoe u ze kunt voorkomen.

Stipt op nummer 1 staat het niet (of niet goed) toepassen van een droogsifon. Past u bijvoorbeeld een standaardsifon toe in plaats van een droogsifon? Of plaatst u de droogsifon aan de kant van de toevoerlucht in plaats van de afvoerlucht? Dan blijft condenswater dat met de lucht uit de woning afgezogen wordt in de wtw-unit staan.

Dit kan rampzalige gevolgen hebben: denk aan lekkage, kortsluiting en ernstige beschadiging van de ventilatie-unit. Doordat condensatie voornamelijk optreedt in de winter, wordt deze installatiefout soms pas maanden later ontdekt. Controleer dus altijd voor u start met inregelen of er een droogsifon is toegepast en of deze aan de juiste kant van de ventilatie-unit is aangesloten.

Op plek 2 van meest gemaakte fouten staat: het ontbreken van geluiddempers. De regelgeving bepaalt dat het geluid van een ventilatiesysteem in een verblijfsruimte nooit 30 dB(A) mag overschrijven. Installeert en regelt u uw ventilatie zonder dat u geluiddempers toepast? Dan wordt het behalen van dit lage geluidsniveau een hele uitdaging. Maak het uzelf dus makkelijk en creëer maximaal wooncomfort door geluiddempers toe te passen.

Een veelgemaakte fout bij het inregen van het ventilatiesysteem is: starten bij de ventielen. De echte start hoort namelijk bij de ventilatie-unit zelf te liggen.

Ter illustratie: u gaat inregelen bij een woning waar 200 m³/h behaald moet worden. Bij het meten van de totale luchthoeveelheid blijkt er 300 m³/h de woning in te komen. Wat veel installateurs doen, is het ‘smoren’ (dichtdraaien) van de luchtventielen tot de 200 m³/h wordt gemeten. In de praktijk betekent dit dat niet het totale luchtdebiet wordt verminderd. In tegendeel: de ventilatie-unit doet extra hard z’n best om de lucht door de kleine spleet te drukken die overblijft in de ventielen. Het gevolg? Comfortklachten zoals geluid en tocht.

De juiste stap die bij een te hoog debiet moet worden ondernomen, is het terugschroeven van het debiet op de ventilatie-unit. Dit brengt naast comfort voor de

Is het ventiel dat het verste weg is van de ventilatie-unit (gedeeltelijk) gesmoord? Dan hebt u waarschijnlijk de ventilatie-unit onnodig hard gezet. Dit maakt het ventilatiesysteem minder zuinig en minder stil.

Voorkom deze fout door te beginnen met installeren en inregelen met alle ventielen open, waarbij u het totale luchtdebiet aanpast op de ventilatie-unit. Als het goed is, houdt u na het instellen van de andere ventielen exact genoeg lucht over voor de laatste ruimte.

De zesde, meest gemaakte fout is het toepassen van plooibochten. Veel installateurs willen kosten besparen door geplooide bochten toe te passen in plaats van gladde bochten. De lucht die door de bochten gaat zal botsen tegen de plooien. Dit zorgt voor extra weerstand waardoor de ventilatie-unit harder moet draaien. Dit resulteert in meer geluid en hogere energiekosten. Niet ideaal dus! Hetzelfde gebeurt wanneer een geluiddemper in een rare bocht wordt gewrongen.

Pas dus gladde bochten toe en zorg dat er voldoende ruimte is om de geluiddemper recht te monteren.